«Ο Μάρκος Μπότσαρης εις νεαράν ηλικείαν». Μέρα γιορτινή η σημερινή, αλλά και η χθεσινή (για σχολεία αλλά και για όλη την πόλη με παρελάσεις και μποτιλιαρίσματα...), μέρα ανάπαυλας και προετοιμασίας για την άνοιξη που έφθασε και το Πάσχα που έρχεται φέτος πρώιμο και βιαστικό. Οι γιορτές μάς βοηθάνε να ξεφύγουμε για λίγο από τα βαριά και δύσκολα καθημερινά και εθνικά θέματα, αν και οι μέρες είναι κρίσιμες και το μυαλό μας παραμένει στις πρώτες ειδήσεις που θα ανακοινωθούν από το ευρωπαϊκό μέτωπο για τα οικονομικά μας.
Παρόλα αυτά, εθνική επέτειος είναι αυτή και αν μη τι άλλο γιορτάζουμε την εθνική μας συγκρότηση. Γι’ αυτό αποσύρουμε το βλέμμα φευγαλέα από την εθνική «αποδιοργάνωση» και επιλέγουμε την ομοψυχία και την ανάταση. Τι όμορφες λέξεις και πόσο δυσεύρετες... Τις είχαμε σχεδόν ξεχάσει.
Αλλά, η 25η Μαρτίου, που οι περισσότεροι τιμούν και γαστρονομικά με μπακαλιάρο και σκορδαλιά, έχει τεράστιο συμβολικό χαρακτήρα για μας τους Ελληνες. Οχι μόνο γιατί είναι η δική μας Ημέρα της Ανεξαρτησίας αλλά και γιατί, πέρα του ότι είναι και μεγάλη θρησκευτική εορτή, του Ευαγγελισμού (χρόνια πολλά στους Ευάγγελους και τις Ευαγγελίες), σηματοδοτεί το πνεύμα της ψυχικής ανόρθωσης. Τι κι αν δεν κυματίζουν πολλές γαλανόλευκες σε μπαλκόνια (δεν είναι όμως και λίγες!), η αγάπη για την Ελλάδα μάς δένει. Μπορεί να την εκφράζουμε αυτήν την αγάπη διαφορετικά, αλλά η βάση είναι κοινή. Η πατρίδα, είναι πατρίδα... Πόσο πατριώτης ήταν και ο Μποστ, που με την ευκαιρία της εθνικής επετείου τον θυμόμαστε σήμερα... Αυτά τα αθάνατα έργα του, με τόσο χιούμορ, τόσο αυτοσαρκασμό και τόσες... ανορθογραφίες, είναι και σήμερα επίκαιρα και μιλούν στην καρδιά. Λόγω ημερών ο δικός του Κανάρης ή Μπότσαρης είναι οι ήρωες των ημερών, προσιτοί ήρωες ενός Νεοέλληνα που πολλά μπορεί να του λείπουν, που πολλά μπορεί να έχασε, που πολλά μπορεί να μην καταλαβαίνει ή να μην ενδιαφέρεται να μάθει, αλλά την ιδέα περί ηρωισμού δεν εγκατέλειψε ποτέ.
Ο σαρκασμός του Μποστ είναι πρώτα προς τον εαυτό του και προς εμάς τους αποδέκτες των έργων του, όχι προς τους ήρωες που δοξάζει με την τέχνη του. Αλλωστε στα έργα του έχει παρελάσει η δική του «Εθνική Ελλάδος» από τον Μεγαλέξαντρο και τον Περικλή, από την Ασπασία και την Ερωφύλη ώς τα ναυτάκια (ή μάλλον ...ναφτάκια!) του Αιγαίου και τους ήρωες του ’21. Είχε πολλή αγάπη για την Ελλάδα ο Μποστ και αυτήν την αγάπη τιμούμε σήμερα, μέρα που είναι...
